Yenidoğan Bir Bebeği Olan Annelere Yapılan Zorbalıklar Hakkında Gereğince Konuşmuyoruz!

Bebeğinizi kucağınıza aldınız. Hamilelikteki tüm o riskler, gerilimler, külfetler tahminen sağlıklı bir formda, tahminen de büyük-küçük sorunlarla geride kaldı.

Anne olarak telaşlarınız geride kalmıyor. Hatta şöyle söyleyeyim, katlanarak artıyor.

Bebeğin beslenmesi büyük çoğunlukla anne tarafından karşılanıyor. Onu emzirmek ve beslendiğini, büyüyüp şifalandığını görmek değişik bir his.

Ancak doğum sonrasında annenin sütü çabucak gelmeyebilir, bebek memeyi tutamayabilir, anne ya da bebek bu süreci reddedebilir. Tüm bu olasılıklar artabilir.

Ama biz bugün burada emzirmek için çabalayan, başaran ya da başaramayan tüm anneler ismine konuşacağız!

Bebeği için çabalayan, onun için endişelenen ve en düzgününü amaçlayan pek çok anne aslında kendi içinde yetersizlik hissine kapılıyor olabilir.

Neredeyse tanıdığım her yeni annenin yaşadığı bir durumu söyleyeceğim. Duyulmaması gereken o kadar çok şey duyuyorlar ki…

“Sütün yetmiyor! Bebek aç! Benim sütüm yerlere akıyordu, senin sütün yok.” vs. Bu cümlelerin gerisi arkası kesilmiyor hiçbir vakit.

Bebeğin kilo alımı kâfi olsa bile anneyi suçlayacak bir sebep bulunup yapılıyor bu ne yazık ki.

Doktordan daha çok tabip kesilen o kadar çok insan var ki… Yapılan zorbalıklar asla bitmiyor. En azından çabalayan, doğuran, doğuramasa da “anne” olan, bebeği için en uygununu deneyen bayanlara takviye değil de köstek olunduğunu anlasalar keşke.

Sadece benim bildiğim kaç anne var bu zorbalıklardan dolayı sütü kesilen, göğüs reddi yaşayan.

Anneleri üzmeyin lütfen. Anneyi etkileyen her şeyin bebek üzerinde de tesiri olduğunu unutmayın.

İhtiyaç duydukları mevzuda yardım etmeyi deneyin. Bu halde yardımcı olamıyorsunuz zira.