‘Tüm eski erkek arkadaşlarımın foyası ortaya çıktı’

Alya ile söyleşi için sözleştiğimiz yere yeni teklisi ‘Kamyon’u otomobilde son ses dinleyerek gidiyorum. Müzik resmen içinizi ısıtıyor, birebir vakitte ‘eski sevgiliye’ istemsizce veryansın ettiriyor… Çok dakik, tam vaktinde giriyor kapıdan içeri, geldiği üzere de ortamın bütün havasını değiştiriyor gücüyle. Kıpır kıpır, yerinde duramıyor, çok da sıcakkanlı. Adeta sahneye çıkmak için doğmuş, kendisini yalnızca bir kere izlemek yetiyor bunu anlamak için… Sohbete başlıyoruz, müzikten girip aşktan meşkten çıkıyoruz…

Müzik, hayatına nasıl girdi?

Müzik hayatımdan aslında hiç çıkmadı. Okuldayken fotoğraf ve müzik dışında bütün derslerim berbattı. Biraz da erkek çocuk üzereydim, “Derslere girmeyeceğim” falan diyordum, asiydim (gülüyor). Beni sanata
babamın eşi yönlendirdi. Babama “Bu kızın hali hal değil, konsantrasyonu bozuk lakin sanata karşı çok ilgili. Konservatuvara mı göndersek’’ deyince bende de bir farkındalık oluşmaya başladı.

Sahnede olmayı daima hayal ediyor muydun?

Evet, çok saçma bir halde 12-13 yaşımdan beri sahnede olmanın provasını yapıyordum. Mesela koşu bandına çıkıp bir yandan koşarken Beyonce konserlerine çalışırdım. Bir gün sahneye çıkarsam diyaframım güçlü olsun, yorulmayayım falan diye…

Haftanın en az üç gecesi sahnedesin. Üstelik birçok vakit farklı kentlerde oluyorsun. Bu tempoya nasıl yetişiyorsun?

Yetişemiyorum (gülüyor). Daha doğrusu sahneye yetişiyorum lakin bu sefer uykumdan, sıhhatimden ödün veriyorum. Hani hostesler der ya “Bazen hangi kentte olduğumu bilmiyorum”, ben de vakit zaman nerede uyandığımı anımsayamıyorum. Meskenden otomobile biniyorum, hop otel odasına, oradan da sahneye. Herkes “Ne hoş, kent şehir geziyorsun” diyor. Oysa kaç kez Antep’e, Adana’ya gittik; bir tane dürüm, bir havuç dilimi yemişliğim yok. Vaktim olmuyor. 

Güzel ve alımlı bir bayansın. Sahne için bu bir avantaj mı?

Çok avantajları oluyor, sahnede kıvrak biriyim (gülüyor). Sanırım hoşluktan fazla, hoş olup kendine baktırmak kıymetli. İzlemeye gelenlerin ışığından gözlerinin kamaşması lazım. Kendini izletebilmek öğrenilecek bir şeymiş üzere gelmiyor bana. Allah vergisi diye düşünüyorum. Bunun yanında sahneyi yönetebilmek başarıyı getirir, bu da bir gerçek. Sahnede maestro olmalısın, herkesi ve her şeyi gerçek yönetebilmelisin, gelen izleyiciyi tanımalı ve onun ne istediğini anlamalısın. Öbür vasıfların da eklendiğinde beşerler geceden memnun bir formda ayrılıyor, bu da solisti başkalarından avantajlı bir duruma sokuyor.

Kulübe gelenler en çok ne dinlemek istiyor?

Çok garip, son birkaç aydır arabeske düşmüş durumda kitlem… Hiç bu türlü istekleri yoktu. Yaşadığımız devirden ötürü mı tam bilemiyorum fakat bu orta damara ilgi ağır.

Sen hangi müzikleri söylemeyi seviyorsun?

Tamamen özel bağlarıma, kalp kırıklıklarıma ve mutluluğuma nazaran değişiyor. Bugün Alya sahnesini, Alya’nın ruh hali bu kadar talep görür hale getirdi (gülüyor).

Repertuvarını moduna nazaran mi belirliyorsun yani?

Evet. Mesela bir kız arkadaşımla aram bozulduğunda konuşmayı becerebilen biri değilim. Hislerimi anlatmaya gelince uygun değilim. O yüzden de müziklerin kelamlarında kendimi bulup orada gazımı alıyorum. Sonumu çıkarıyorum, memnun oluyorum. O yüzden de müzikler moduma nazaran değişiyor.

Bir canlı müzik furyası var. Sahnenin başkalarından farkı nedir?

Öncelikle belirteyim, hepimizin gücü ve kısmeti farklı. Ben birinci günden beri tıpkı kentte farklı farklı yerlerde sahneye çıkmamaya itina gösterdim. Hani bir çanta markası vardır, başharfi ‘H’ olan. Gaye kitlesi de, satış noktaları da aşikardır. Her kapıdan girene eser satmaz, yani cebinizde paranız olsa dahi o çantayı satın alamazsınız.Hikâye o aslında. Cebimi dolduracağım diye muhakkak koşullar oluşmadan, her markayla adımı yan yana koymamaya çalışıyorum. Bu kuvvetli bir süreç, maddi ve manevi manada sabretmek gerekiyor fakat markanıza inanıyorsanız korkmamalısınız. Ben Alya markasının yüzüyüm. Oluşturduğum vizyonu ilerletebilmek ismine ardımda 30-40 kişilik bir takım var.

Gece hayatında bayan olmanın zorlukları var mı?

Zorluğu yok dersem palavra olur fakat benim kitlem oturduğundan bu sorunu çok fazla yaşamıyorum. Bir de şöyle bir avantajım var: Benim dinleyicim bayan yüklü. O yüzden çok rahatım. Bayan dayanışması en hoşu.

‘Flört oluyor lakin başımı döndüremiyorlar’
Yeni teklin ‘Kamyon’ çıktı. Nedir kıssası?
Geçen geyiğini yaptık “Eski erkek arkadaşlarıma teşekkür ederim” diye… Hakikaten de yaşadığım alakaları anlatıyor ‘Kamyon’. Tüm erkek arkadaşlarımın foyasının ortaya çıktığını düşünüyorum. Müzikteki kelamların hepsini yaşadım. Hangisi imitasyon, hangisi gerçek… Kimisinin eski kız arkadaşını unutamaması, vazgeçememesi…
Bu yüzden üzerimde çok rahat taşıyabileceğim bir müzik olduğunu hissettirdi bana sevgili Ersay Üner (şarkının kelam yazarı). Bir de münasebetler biterken içimizde bir şey kalır ya, müzik sayesinde eski bağlantılarıma dair bütün ateşim söndü, rahatladım.
-Şarkıda “İstemez miyim başımı döndürecek sevgili’ diyorsun… Şu an hayatında başını döndüren biri var mı?
Yok, flört olarak girip çıksalar da başımı döndüremiyorlar aşikâr ki (gülüyor)… Yaşadığım hayata, tempoya, duruşuma hürmet duymakla birlikte benimle yürüyebilecek birini bulmakta zorlanacağımı hissediyorum şu sıralar. Doğal hepimizin hayatında bir flörtü oluyor, ayağımız yerden kesiliyor. Artık burada kız kıza dertleşiyormuşuz üzere söyleyeyim, ben de istemez miyim başımı döndürecek, hayatıma kamyon üzere girecek bir sevgili!

Sakiler, akabinde Beyonce…

Sahnedeki kıyafetlerin çok seksi ve iddialı… Tek başına mı karar veriyorsun ne giyeceğine?

Styling grubumuz var, Oscar Morris’le çalışıyoruz. Oscar benim arkadaşım. Aslında tempodan ötürü sanatkarlarla çalışmayı sevmiyor fakat dostluk kurtarıyor orada sıkıntıyı.

Sen gece çıktığında kimleri dinlemeye gidiyorsun?

Çıkamıyorum ki…

Peki, kulaklığını takıp kimleri dinliyorsun?

Kafam karışık bu ortalar dürüst olmam gerekirse. Sakiler çalarken apansız Beyonce ‘Single Ladies’ dinlerken buluyorum kendimi. 18-19 yaşında gençler var, alternatif müziğe çok düştüm bu ortalar. Bir de olağanda rap müzik dinlemem, makyaj yaparken birden aynanın karşısında kendimi rap’le dans ederken buluyorum.

Bu ortada bir de müzik üretim şirketi kurdun, değil mi?

Evet, FAM Müzik Feyyaz Şerifoğlu, Mert Siliv ve benim tarafımdan kurulan bir müzik imal şirketi. Birinci olarak benim projemle başladık.