Şişli’de 14 yaşındaki kız çocuğu ölü bulundu

İstanbul’un Şişli ilçesi Kurtuluş Caddesi 126 numarada oturan bir anne, okula gitmesi için 14 yaşındaki kızı Nikol Odabaşı’nı uyandırmak için odasına girdi.

Küçük kızının odada olmadığını gören ve panik halinde etrafta onu arayan anne, 14 yaşındaki Nikol’u arka bahçede hareketsiz bir şekilde yatarken buldu.

6’ncı kattan aşağıya düştüğü tespit edilen Ermeni uyruklu Nikol Odabaşı’nın olay yerinde hayatını kaybettiği anlaşıldı.

Kesin ölüm nedeni otopsi sonrası belli olacak

Olayın bildirilmesi üzerine eve asayiş ve olay yeri inceleme ekipleri sevk edildi.

Asayiş ekipleri çevrede güvenlik çemberi oluştururken, olay yeri inceleme ekipleri ise küçük kızın düştüğü bahçede ve evinde incelemeler yaptı.

İncelemelerin ardından hayatını kaybeden kızın cansız bedeni, Adli Tıp Kurumu morguna kaldırıldı.

Talihsiz kızın kesin ölüm nedeni Adli Tıp Kurumu’nda yapılacak olan otopsinin ardından belli olacak.

“Kızımı kaçırdılar” dedi

Vefat eden Nikol’un torununun arkadaşı olduğunu söyleyen Kıymet Atsız, “Okuldan tanıyorum. Annesi sabah kalkmış, kızımı kaçırdılar demiş. Sağa sola bakmış sonra arkaya bakmış. Evin içinde bulamamış. Kızı yerde görmüş. Nasıl düştüğünü bilmiyoruz.” dedi.

Feriköy Ermeni Okulu’nda okuyan Nikol Odabaşı’nın 3 yıl önce girdiği bir öykü yarışmasında birinci olduğu öğrenildi.

Odabaşı’nın hikayesindeki ifadeleri de dikkat çekti:

“Benim bir kalemim var”

Artık turuncu ve sivri uçlu bir kalemdim. Beni bir defterin yanına bıraktı. Defter pembe kapaklı küçük bir defterdi. Kız defteri açtı. Beni eline aldı. Tam bir şey yazacaktı ki odasına ablası girdi. Kız hemen beni ablasına gösterdi. Ablası ‘Bula bula, bunu mu buldun?’ dedi ve beni kızın elinden aldı ve kırmaya çalıştı. Kırılmamak için kendimi zor tutuyordum. Nihayet başardım, abla beni sinirle masaya fırlattı ve dışarı çıktı. Kız da beni alıp bir kez daha öptü, sonra masasına oturdu ve bir şiir yazmaya başladı. Şiirde, ‘Benim bir kalemim var, Beni hayallerime uçuran, Beni uzaya kadar çıkarabilen, Sihirli bir kalemim var’ yazılıydı. O bana baktı ben ona baktım. Bana çok güzel ve şefkatle bakıyordu. Artık emindim ben ona aittim ve hep onun olacaktım