Malatya’da eşi yanında can veren anne, kızıyla birlikte 5,5 saat sonra enkazdan çıkartıldı

Kızıyla birlikte enkaz altında kalan ve 5,5 saat sonra kurtarılan 2 çocuk annesi, eşini kaybetti. Eşinin yanında vefat ettiğini lisana getiren bayan, “Eşime seslendim, eli elimin içindeydi, baktım ses ve nefesi yok” dedi.

Malatya’da eşi yanında can veren anne, kızıyla birlikte 5,5 saat sonra enkazdan çıkartıldı
Yayınlama: 10.02.2023
7
A+
A-

Kahramanmaraş’ta meydana gelen zelzelelerde binlerce konut çökerken, tekrar binlerce kişi hayatını kaybetti ve yaralandı.

İlk meydana gelen 7.7 büyüklüğündeki sarsıntıda Malatya’nın Çavuşoğlu Mahallesi’ndeki Pırlanta Oteli’nin yanında bulunan 5 katlı bina da çöktü.

Uykuda yakalandı

Depreme uykuda yakalanan Gülay Duran (39) ve kızı enkaz altında kalırken, eşi Mehmet Emin Duran yanlarında vefat etti.

Çiftin oğlu ise birinci dakikalarda amcası tarafından çıkarıldı.

Oğlunun haber vermesi üzerine gruplar, Gülay Duran ve kızını enkaz altından 5,5 saatlik çalışma sonrasında çıkardı.

Eşi yanında can verdi

Enkaz altında eşiyle el ele tutuştuğunu lisana getiren anne Duran, eşinin o an vefat ettiğini söyledi.

Enkaz altında nefes alamadıklarını aktaran Duran, bir mühlet sonra kızıyla birlikte Allah’a ölmek için dua ettiklerini tabir etti.

Tedavisi Elazığ’da özel bir hastanede süren Gülay Duran, dehşet dolu o anları anlattı.

“Eşimin eli elimdeydi”

Duran, şöyle konuştu:

Saat 4,5 üzere eşimin sarsıntı oluyor diye bağırmasına uyandım. Sonra çocukları kaldırdık. Tam çelik kapının oraya geldiğimde bina çöktü. Ben, eşim ve kızım birebir yerdeydik. Oğlum farklı yere düştü. Yaklaşık 5,5 saat enkaz altında kaldım. Eşim yanımdaydı ve o anda vefat etti. Kızımla ben kaldık, bağrışlar vardı. Oğlumu birinci başta amcası çıkarmış. Sonra bizim yerimizi söylemiş. Sonra bizi çıkarmaya çalıştılar. Bacağımızın üzerine demir kapı düşmüştü. Bayağı bir uğraş sonrasında çıkartıldık. Malatya Devlet Hastanesi’ne gittiğimizde sıra yoktu. Elazığ’a sevk edildim ve burada ameliyat oldum. Kızım da düzgün. Allah kimsenin başına vermesin. Eşimi kaybettim. Eşim o an vefat etti. Eli elimdeydi, o halde vefat etti.

Kızı, “anne ölelim artık” dedi

O an Allah’ım canımızı al dedik. Zira artık nefes alamıyorduk. Kızım da, ben de ölmek istedik. Kızım, ‘Anne Allah’a dua et canımı alsın. Anne ölelim artık’ dedi. Başımızın üzerinden tuğlalar açıldığı vakit bir ışık görünce umut oldu. Ondan sonra da ‘Allah’ım bize yardım et, kurtarın’ dedik. Çok komşum vardı. Yaşıyorlar mı öldüler mi bilmiyorum. Karşı komşunun kızı ölmüş diye duydum. Umarım çok kişi ölmemiştir. Rabbim herkesin yardımcısı olsun.

“Hayal görüyorum sandım”

Bina çöker çökmez yalnızca karşı komşunun oğlunun sesini duydum. ‘Abla bir şey oldu mu?’ dedi. Ben hayal görüyorum zannettim. Bir daha seslenince ‘İyiyiz, sen nasılsın?’ dedim. ‘Ben de kanepenin kenarındayım, annemden haber yok’ dedi. ‘Nefes almaya çalışın, korkmayın’ dedi. Ben yalnızca onunla konuşuyordum. Oğlumun da sesi yoktu, eşimin de. Oğlum aslında çıkmış. Eşim yanımda vefat etti, sonradan fark ettim. Seslendim, eli elimin içindeydi, baktım ses ve nefesi yok. Kızımla bekledik. Çırpınışlar ve sesler vardı.

Bir Yorum Yazın
Ziyaretçi Yorumları - 0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış.