Güney Kore, Japonya’nın “zorla çalıştırdığı işçiler” için fon oluşturmayı planlıyor

Güney Koreli yetkililer, Japonya’nın Kore Yarımadası’ndaki sömürge idaresi periyodunda zorla ve fiyatsız çalıştırdığı personellere tazminat verilmesi için fon oluşturmayı planladıklarını bildirdi.

Güney Kore Cumhuriyeti Ulusal Meclisinde Dışişleri Bakanlığı ve Güney Kore-Japon Parlamenterler Birliği Lideri’nin konut sahipliği yaptığı halka açık duruşma gerçekleştirildi.

Dışişleri Bakanlığının Asya ve Pasifik İşleri Yöneticisi Seo Min jung, mevzuya ait açıklamasında, zorla çalıştırılan birçok kurbanın öldüğünü ve hayatta kalanların birçoklarının 90’lı yaşlarında olduğunu belirterek, hükümetinin önceliğinin ödemeleri olabildiğince çabuk yapmak olduğunu kaydetti.

İki ülke ortasında yıllardır devam eden uyuşmazlığın esas nedenlerinden biri olan zorla çalıştırma sorunu için Japon şirketlerinin özür dilemesini sağlamanın “imkansız” olacağını söyleyen Seo, “Japonya’nın geçmişte lisana getirdiği özür ve pişmanlıklarını samimiyetle sürdürmesi ve bunun gerisinde durması kıymetli olacaktır.” tabirini kullandı.

Japon şirketlerinin ülkesindeki ekonomik faaliyetlerini azalttığına ve varlıklarının birçoklarını geri çektiğine işaret eden Seo, “Bu nedenle bir tasfiye sürecinin davacılara tazminat sağlamak için kâfi olup olmayacağı bile net değil.” değerlendirmesinde bulundu.

Seo, hükümet yetkililerinin, ödeme planlarını açıklamak ve onaylarını almak için kurbanlar ve aileleriyle yüz yüze görüşmeyi planladığını belirtti.

Japonya’nın Kore Yarımadası’nı kolonileştirdiği 1910-1945’te “zorla çalıştırılan işçiler” ile askeri ünitelerde “istismar edilen kadınlar”, iki komşu ülkenin “hassas sorunları” olarak biliniyor.

Zorla çalıştırılan Koreli işçiler

Japonya’nın 1910-1945’te Kore Yarımadası’ndaki sömürge idaresi devrinde zorla ve fiyatsız çalıştırdığı emekçilerin ve yakınlarının Güney Kore’de açtığı davalarda çok sayıda Japon şirketi tazminat ödemeye mahkum edilmişti.

Karar, görülmekte olan misal davalara emsal teşkil etmiş, başka Japon şirketleri de arka arda tazminata mahkum olmuştu.

Japonya, Güney Kore ile 1965’te diplomatik bağların olağanlaşması için yürütülen görüşmelerin akabinde imzalanan mutabakatla Güney Kore’ye aktarılan hibe, bağış ve kredilerin “savaş tazminatı” niteliğinde olduğunu, bu mutabakatla tazminat konusunun kapandığını ileri sürüyor.

Güney Kore ise insanları sömürge idaresinde zorla çalıştırmanın insanlık kabahati olduğunu, haksızlığa uğrayanların yargı önünde haklarını aramasının iki ülke ortasında imzalanan mutabakatlarla sınırlanamayacağını savunuyor.