‘70’lerin toplumsal girişimiydik artık porselenin okuluyuz’

1960’ların Kütahya’sı… Kentin gereksinimleri çok. Gençler güzel bir lise eğitimi için öbür kentlere gidiyor. Bugünlerde teşebbüsçü dediğimiz periyodun yavuz müteşebbisleri bir yandan ticareti büyütmek bir yandan da Kütahya’yı daha âlâ yaşanılabilecek bir kent yapmak istiyorlar. Bu türlü bir ortamda gelişiyor ‘halk fabrikasının’ kıssası… Anlatılanlara nazaran kentin bir küme ileri geleni, “Biz bu kente bir şey yapalım fakat ne?” diye arayışa girer. İçlerinden biri çıkıp, “Bir halk fabrikası kuralım. Bütün Kütahyalıların olsun” der. O denli bir fabrika olmalı ki hem Kütahyalıya iş kapısı açılsın hem de kültür değişsin, kent öne çıksın. Eğitimli, görmüş geçirmiş biri fikri daha ileri taşır; “Kütahya’da herkes yemeğini melamin tabaklarda yiyor. Neden porselen olmasın? Porselen kıymetli. Biz üretirsek ucuz olur.”

Herkes birbirine sorar; “Sizin meskende porselen var mı?” Kimsede yoktur. Hesaplar yapılır, 35 milyon lira gerekiyordur. Kütahya’nın tüm işinsanları bir ortaya gelmiştir fakat o para yoktur. Periyodun hükümetine sarfiyatlar. Fikri kabul ettirirler. Bankalar ortak olur projeye. Kütahya’nın tanınan kerestecilerinden Ali Güral ve yanında erkek sanat okulundan yeni mezun olmuş oğlu Nafi Güral kümenin en heveslilerindendir. Kütahya esnafının hayal ettiği halk fabrikası, Kıbrıs olaylarıyla hedeflediğinden biraz fazla beklemiş olsa da harekâtın akabinde 1974’te temelleri atılarak gerçeğe dönüşür.

FABRİKA VAR ELEMAN YOK

Kütahya Porselen’in periyodun toplumsal teşebbüsü olarak imece yöntemi kurulan fabrikası büyük emeklerle tamamlanır fakat üretim için değerli bir sorun vardır: Porselen işini bilen ustalar yoktur. İnsan olmadan bina ne işe fayda? O devirde genç bir iş insanı olan Nafi Güral, bu durumu şöyle anlatıyor: “Fabrikanın ortaklarından biri de Sümerbank’tı. Onlardaki mühendislerden yararlanalım dedik. Bize bir takım verdiler. Genel müdürümüz dahil 15-20 kişilik takımla çalışmaya başladık. İnsanın ne kadar kıymetli olduğunu en baştan gördük. Ve her vakit güzel yetişmiş yeteneklerin sürdürülebilirliğini birinci sıraya koyduk.”

Nafi Güral, 1983’te şirketin idare heyeti lideri olduktan sonra da eğitimi daima ön planda tuttuklarını anlatıyor. “Ülkenin sıkıntı yıllarıydı. Bir borç almıştık. Tüm ortaklara bir proje sundum, paylarını bana satmalarını önerdim. Babam bunu çok istemedi, ‘Vazgeç bu sevdadan’ dedi. Vazgeçmedim. Bankalar da paylarını bize satınca ana hissedar olduk. Sonunda porselen fabrikamız başarılı oldu. Ben hayal kurarım lakin hakikat hesap yaparım, daima hakikat çıkar.”

Nafi Güral

GENÇLER KÜTAHYA’DA KALMAK İSTEMİYOR

Kütahya Porselen’den NG Group’a dönüşme sürecinde ailenin düsturlarından birinin “Eğitim şart” olmasının gerisinde bu kıssa var. “Kütahya Porselen faaliyete başladığında İstanbul Porselen ve Yarımca Porselen vardı. Sonra onlar devam etmek istemediler. Piyasada tek kaldık. O nedenle Kütahya Porselen Türkiye’de porselen işinin de okulu oldu. Gençlere bu işi öğrettik. Şu anda da elemanlarımızı kendimiz yetiştiriyoruz” diyen Güral, bir yandan da zorlandıklarının altını çiziyor. Neden zorlanıyorlar? Karşılık birçok Anadolu kentiyle emsal: “Çünkü gençler Kütahya’da kalmak istemiyorlar. Toplumsal yaşantı istiyorlar. Biz bunları aşmaya çalışıyoruz.”

Nafi Güral’ın bahsettiği toplumsal yaşantı talepleri, bugün işsizlik gerçeğiyle bir ortaya geldiğinde daha geniş çerçeveli projeler üretmek gerekiyor. NG Group’ta bunun için daima yeni çalışmalar var. Örneğin makine fabrikası bünyesindeki Robot Akademisi bunlardan biri.

Güral, “Çalışanlarımıza burada eğitim veriyoruz. İsteyenler dışarıdan da gelebiliyor. Emek ağır işlerde yanlışları giderecek yapay zeka yatırımları yapıyoruz. Ayrıyeten porselen işinde çok âlâ tesisler var. Birçok elemanın yetişmesine vesile olduk. Bir okul olduk” diye anlatıyor çalışmaları.

GÜNEŞ PANELLERİNİ ARAŞTIRIYORUZ

Nafi Güral, işleri uzun müddettir yeni kuşağa devreden bir işveren olarak, torunlarından gururla bahsediyor: “Artık Avrupa’da tanınıyoruz. Avrupa’ya her gün 250 kamyon yükleniyor. Artık kümenin yeni alanlarda büyümesi lazım. Güç işi öne çıkıyor. Fakat sürdürülebilir olanı. Bütün fabrikaların çatıları güneş paneli. Bir torunum ABD’de öğrenci. Orada güneş gücüyle ilgili saha araştırmaları yapıyor. Güneş gezegen için çok kıymetli.”

DEPREMZEDE ÇOCUKLAR İÇİN 5 MİLYON TL

Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin akabinde birçok şirket üzere NG Group da bölgeye yönelik dayanışma hareketinin içinde yer aldı. Kümenin toplumsal sorumluluk projelerinde öne çıkan eğitim, sarsıntı dayanaklarında de birinci sıradaydı. Nafi Güral Vakfı aracılığıyla depremzede çocukların eğitim harcamalarında kullanılabilmesi için 5 milyon TL’lik fon oluşturuldu. Ayrıyeten Hatay’da 250 konteyneri depremzedelerin barınma muhtaçlığı için AFAD’a gönderdiklerini belirten Nafi Güral, bunun devamının da geleceğini söylüyor. Güral, “Deprem hepimizin kalbinde büyük yaralar açtı. Ülkece çok büyük imtihandan geçtik. Kızılay Gülsüm Güral Anaokulu’nu da depremzede çocuklara açtık” diyor.