Cate Blanchett: Sıkıntı lakin hoş bir meydan okumaydı

Uzun müddettir bir projeyle izleyici karşısına çıkmayan Todd Field, sessizliğini “Tár” sinemasıyla bozdu. Sinema, acımasız bir orkestra şefi olan Lydia Târ’ın yükselişini akabinde da süratli düşüş kıssasını izleyiciyle buluşturdu. Büyük bir Alman müzik orkestrasının birinci bayan şefi olmayı başaran Lydia Tár’ı canlandıran Cate Blanchett sinemadaki performansıyla ‘en düzgün bayan oyuncu’ kategorisinde bu yıl Oscar’a aday gösterildi. ‘En uygun yönetmen’, ‘en yeterli film’, ‘en düzgün özgün senaryo’ kategorilerinde de Oscar adaylığı olan “Tár”ı hem direktör koltuğunda oturan hem de senaryosunu kaleme alan Todd Field ile sinemanın oyuncuları Cate Blanchett, Noemie Merlant, Nina Hoss ve Sophie Kauer anlattı.

Cate Blanchett: Sıkıntı lakin hoş bir meydan okumaydı
Yayınlama: 26.03.2023
10
A+
A-

◊ Lydia Tár’ı canlandırması için neden Cate Blanchett’ı tercih ettiniz?

– Todd Field:Cate ile sağlıklı bir bağlantımız olacağını, bu rolün ona büsbütün oturacağını biliyordum. Bunu düşünmemin sebebi neydi ben de bilmiyorum ancak büsbütün içten gelen bir histi. O çok duru bir oyuncu. Cate’de gördüğüm o öz saflığı hiçbir oyuncuda göremedim.

◊ Karakteri yarattıktan sonra mı öyküyü yazmaya başladınız, yoksa senaryo zati ana sınırlarıyla belirli miydi?

– Todd Field: Pandeminin başlarında başımda ufak ufak kurduğum ve artık onu başımdan çıkarıp senaryoya aktarmak istediğim bir karakter vardı. Lydia’yı çok düşündüm ve bu kişi Cate oldu. Akabinde yalnızca Lydia’yı düşünerek öyküyü yazmaya devam ettim.

◊ Lydia Tár’ın öyküsüne bir nevi kaygı sineması diyebilir misiniz?

– Todd Field: Bunu endişe sineması olarak mı görüyorum, sanmam. Aslında sineması nasıl izlediğinize bağlı bu durum. Lakin evet sinemada endişe ögesi var sanırım.

ZİRVEDEN İNMEK KAYGI SİNEMASI ÜZERE DEHŞET VERİCİ

◊ Sineması izlerken Lydia Tár’ın kendisine nasıl ziyan verdiğini, mizacının onu mahvettiğini gördüm…

– Todd Field: Evet, seninle birebir fikirdeyim. Yaşadığı çok kısa bir mühlet içinde, çok uzun bir seyahatti…

Cate, siz sinemadaki endişe ögesiyle ilgili ne düşünüyorsunuz?

– Cate Blanchett: Açıkçası dehşet sözünü kullanmanı enteresan buldum… Sonunu ele vermek istemiyorum ancak geçmişini mutlaka bir kutuya koyan ve büyük yeteneği sayesinde kendini tekrar keşfetmeye çalışan ve müzik tarafından kurtarılmaya, değiştirilmeye ve büyülenmeye çalışılmış biri için bir şey onu rahatsız ediyor. Ve sinemada tüm bu ögeler var. Bu mevzuda Todd ile çalışmak çok büyüleyiciydi… Bence de sinemada endişeyi hissediyorsun… Lydia Târ, tepede. Bir sanatçı olarak, bundan sonraki tek yolun aşağı olduğunu ve bütün bunları başarmanın muazzam bir cüret gerektirdiğini biliyor. Tahminen bir yandan da durumunun dehşet sineması üzere dehşet verici olduğunu da biliyordu.

LYDIA TÂR’IN HAYATI BİR TIP PERİ MASALI

◊ Lydia Tár karakterini nasıl görüyorsunuz? Bazen çok güçlü, bazen çok zayıf… Karakteri canlandırırken neyden ilham aldınız?

– Cate Blanchett: Todd’un dediği üzere, Lydia Tár’ın hayatı bir cins peri masalı zira dünya çapında eski büyük Alman orkestrasını yöneten bir bayan şef hâlâ yok… Lydia Târ’ı tabirlerle düşünmedim zira senaryo çok hoş işlenmişti. Birinci hecesinden karakterin sahiden karmaşık olduğunu biliyordum. Bu bir süreç sineması. Yani, karakteri yaratma tecrübesi bir süreçti, gelişti ve değişti. Muhtemelen değişmeyen, dönüp dönüp durduğum bir şeylerden biri de onun kendine yabancı biri olduğuydu. Ve bence bir bakıma hepimiz öyleyiz…

Bu duyguyu yaşamak için konser piyanisti yahut dünyanın en büyük orkestrasının şefi olmanıza gerek yok. Todd, Lydia Tár’ın karmaşık bir karakteri olduğunu söyledi. Onu canlandırmak benim için güç lakin hoş bir meydan okumaydı.

Bu sinema birebir vakitte güç dünyasındaki dengesizlikleri de anlatıyor… Mesleğinizin başında kendinizi güçsüz hissettiğiniz anlar oldu mu ve bu durumla nasıl başa çıktınız?

– Cate Blanchett: Evet, sinema sanayisine girdiğimde içimde bu türlü bir his vardı. Eşim Andrew Upton bana inanılmaz derecede dayanak oldu. Kendime, “Tadını çıkar bebeğim. Beş yılın var, şayet şanslıysan” dedim. Bayanların mesleğinde o vakitler yaş sınırlaması üzere engelleyici ögeler vardı. Şimdilerde bu görüntüyü yalnızca bayan oyuncular değil, mükemmel adamlar da değiştirdi. Bu sinema de bayanlar hakkında değildi. İnsan ve insan olmakla ilgili.

Cate’in yanında olmak ilham vericiydi

Nina Hoss, canlandırdığınız Sharon Goodnow karakterini anlatır mısınız?

– Nina Hoss: Her şeyden evvel, bu iki bayan; Lydia ve Sharon inanılmaz müzisyenler. Cate’in de söylediği üzere senaryoda hisleri, karakterleri çok süratli ve çok kolay bir biçimde değiştiriyorsun… Ve bunu inanılmaz direktör ve oyuncu takımıyla keşfetmek benim için de inanılmaz bir şeydi. Doğal ki, şahane ve hoş partnerim Cate Blanchett… Birlikte çalışmak bir ikramdı ve onun yanında olmak ilham vericiydi. Piyano çalabilmeme yardımcı oldu. Artık nitekim birlikte müzik yapabilecek duruma geldiğimizi düşünüyorum. Tüm proje çok özeldi.

Bu hikâyeyi paylaşmaktan onur duydum

Bir müzisyen olarak bu türlü dikkat çeken bir sinemada rol almak nasıl bir histi?

– Sophie Kauer: YouTube’da “Michael Caine’den Sinema Oyunculuğu Üzerine 10 Ders” görüntüsünü izledim. Bu, oyunculuğun teknik ayrıntıları için hakikaten uygundu. Todd da bana bu çeşit şeylerin birçoklarını tekrarlattı. Lehçe, karaktere bürünmede çok yardımcı oldu. Müzikal kulaklarımın da farklı lehçelerdeki lisanları öğrenmeme sahiden yardımcı olduğunu düşünüyorum. Çok küçük yaştan itibaren kulaklarımızı bu biçimde kullanmak üzere eğitildik. Lehçe koçları da sahiden naziktiler ve sete gitmeden evvel pek çok farklı şeyi denemem için bana inançlı bir alan yarattılar. Birinci birkaç günümü öbür oyuncuların kendi sahnelerini oynamalarını izleyerek geçirmeme müsaade verecek kadar naziktiler. Nina, Naomi, Cate’i izlerken çok şey öğrendim. Bir müzisyen olarak, çaldığımız farklı modüller aracılığıyla farklı karakterleri canlandırmaya hayli alışkınız. Yapımda inanılmaz iş birlikçi, profesyonel insanlara karşı kendimi çok güzel ve inançta hissettim. Olga karakterinin arkasındaki bu kıssayı paylaşmaktan onur duydum.

Kahraman mı makus biri mi

Noemie Merlant, “Târ”da oynamak sizin için nasıl bir tecrübeydi?

– Noemie Merlant: Bu çılgın dünyayı keşfettiğim için sahiden memnun oldum… Karakterim Francesca, başarılı bir orkestra şefi olmak istiyor. Müziği bu kadar çok sevmesi ancak hiçbir enstrümana dokunmaması… Todd’la bunun hakkında konuştuk. Bu durumu mimiklerle, bakışlarla somutlaştırmaya çalıştım. Bu karakteri nitekim seviyorum zira o gölgede lakin nitekim sabırlı biri. Birebir vakitte, onun bir formda kahraman mı yoksa berbat biri mi olduğunu bilmiyorsunuz zira bir bakıma Lydia’nın hayatını denetim ediyor. Bu durumu bir nevi kendi içimde “Sanatın hayatı taklit etmesi” olarak betimliyorum. Bir müzisyen olarak oyunculuk süreci enteresandı zira bence biz kendi kendimizin enstrümanıyız. Yaratım sürecinde çok kıymetli olan paylaşım ve hürmet ortamını Todd hakikaten inşa etti. Bunun için ona teşekkür ediyorum.

Bir Yorum Yazın
Ziyaretçi Yorumları - 0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış.